نگهداری مبتنی بر قابلیت اطمینان، یکی از روش‌های مناسب نگهداری در نسل سوم و چهارم، مدنظر غالب صنایع و بخصوص صنعت هوایی است. هدف پژوهششناسایی مولفه‌های موثر برای استقرار نگهداری مبتنی بر قابلیت اطمینان در یک سازمان هواییاست که حدود نیم‌قرن سیستم نگهداری پیشگیرانه در آن برقرار می‌باشد. این پژوهش از نوع توصیفی- پیمایشی است. جامعه آماری شامل کلیه کارکنان نگهداری یک سازمان نگهداری سیستم‌های هوایی است. این کار با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی ساده و حجم نمونه با استفاده از روش کوکران با جامعه محدود، 100 نفر انتخاب گردید. پس از طراحی و تعیین روایی و پایایی ابزار سنجش، به‌منظور تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از آزمون اسمیرنوف و کولموگروف، آزمون t و آزمونF استفاده شد. بر اساس یافته‌های تحقیق، استقرار نگهداری مبتنی بر قابلیت اطمینان در این سازمان همراه با تغییرات اساسی در زیرساخت‌های سازمانی و تکنولوژیکی مقدور بوده و استقرار آن در سیستم‌های بومی طراحی‌شده بر اساس الزامات نگهداری مبتنی بر قابلیت اطمینان بسیار سهل‌تر است.
اغنیا, مهدی, & لطفی جلال آبادی, مصطفی. (1395). شناسایی مولفه های موثر برای استقرار نگهداری مبتنی بر قابلیت اطمینان در یک سازمان هوایی. نشریه علمی پژوهشی مهندسی هوانوردی, 18(2), 26-39.
MLA
مهدی اغنیا; مصطفی لطفی جلال آبادی. "شناسایی مولفه های موثر برای استقرار نگهداری مبتنی بر قابلیت اطمینان در یک سازمان هوایی". نشریه علمی پژوهشی مهندسی هوانوردی, 18, 2, 1395, 26-39.
HARVARD
اغنیا, مهدی, لطفی جلال آبادی, مصطفی. (1395). 'شناسایی مولفه های موثر برای استقرار نگهداری مبتنی بر قابلیت اطمینان در یک سازمان هوایی', نشریه علمی پژوهشی مهندسی هوانوردی, 18(2), pp. 26-39.
VANCOUVER
اغنیا, مهدی, لطفی جلال آبادی, مصطفی. شناسایی مولفه های موثر برای استقرار نگهداری مبتنی بر قابلیت اطمینان در یک سازمان هوایی. نشریه علمی پژوهشی مهندسی هوانوردی, 1395; 18(2): 26-39.
)
