دراین پژوهش طراحی دو طرح" تقرب دقیق" جدید، یک مسیر پروازی جهت پیوستن به نقطه شروع طرح تقرب و همچنین بهینه سازی یک طرح تقرب و مسیر پروازی بر اساس دستگاه های ناوبری موجود برای فرودگاه بین المللی تبریز مورد توجه قرار گرفته است. علاوه بر منافع حاصل از قبیل برآورده شدن نیازهای عملیاتی، تسهیل در مدیریت ترافیک هوایی، صرفه جویی در مصرف سوخت، کاهش زمان پرواز، افزایش عمر مفید قطعات هواپیما، مهمترین دستاورد این پژوهش ارتقای سطح ایمنی پروازها می باشد. سوال اصلی این پژوهش این است که آیا با توجه به شرایط جغرافیایی فرودگاه تبریز امکان طراحی طرح های تقرب پیوسته براساس دستگاه های ناوبری موجود و یا شیوه های جدید ناوبری وجود دارد.
پرستاری, جواد, & ایلامی, کیومرث. (1394). ارتقای سطح ایمنی پروازها در فرودگاه بین المللی تبریز از طریق طرح تقرب دقیق بر مبنای نزول پیوسته. نشریه علمی پژوهشی مهندسی هوانوردی, 17(2), 82-89.
MLA
جواد پرستاری; کیومرث ایلامی. "ارتقای سطح ایمنی پروازها در فرودگاه بین المللی تبریز از طریق طرح تقرب دقیق بر مبنای نزول پیوسته". نشریه علمی پژوهشی مهندسی هوانوردی, 17, 2, 1394, 82-89.
HARVARD
پرستاری, جواد, ایلامی, کیومرث. (1394). 'ارتقای سطح ایمنی پروازها در فرودگاه بین المللی تبریز از طریق طرح تقرب دقیق بر مبنای نزول پیوسته', نشریه علمی پژوهشی مهندسی هوانوردی, 17(2), pp. 82-89.
VANCOUVER
پرستاری, جواد, ایلامی, کیومرث. ارتقای سطح ایمنی پروازها در فرودگاه بین المللی تبریز از طریق طرح تقرب دقیق بر مبنای نزول پیوسته. نشریه علمی پژوهشی مهندسی هوانوردی, 1394; 17(2): 82-89.
)
