[1] افتخاری، اصغر، «مدیریت رسانهای بحران»، پژوهشهای ارتباطی مرکز تحقیقات صدا و سیمای جمهور اسلامی ایران، دوره 15، شماره 55، شماره پیاپی 3، پائیز 87، ص 31-55، 1378.
[2]. محمدزاده قره باغ، حسین؛ جباری، منصور؛ و رستم زاد، حسین، «نقش سازمان هواپیمایی کشوری ایران در حفظ ایمنی هوانوردی». فصلنامه پژوهش حقوق عمومی. دوره 21، شماره 66.
[3]. نصراللهی، اکبر، «مدیریت پوشش خبری بحران در رسانههای حرفهای»، انتشارات همشهری، 1394.
[4]. صارمی، سکینه، «نقش رسانهها در ارتقاء ایمنی صنعت حمل و نقل هوایی»، پایان نامه کارشناسی ارشد، 1394.
[5]. ون دن هارک، ان ماری. «ارتباطات بحران در رسانههای اجتماعی». ترجمه: عباس رضایی ثمرین. انتشارات ثانیه، 1397.
[6].حسینی، سید حسین، «بحران چیست و چگونه تعریف می شود». فصلنامه امنیت، سال پنجم شماره 1 و 2، 1385.
[7]. افتخاری، مصیب؛ اعتمادی، محسن؛ و حسینی، محمود، «ارائه الگوی مدیریت بحران اجتماعی تحت اثر زلزله و اصالح ساختار تقسیمبندی شریانهای حیاتی». فصلنامه مدیریت بحران و وضعیتهای اضطراری، 1399.
[8]. وردی نژاد، فریدون؛ و بهرامی رشتیانی، شهلا، «مدیریت بحران و رسانهها». سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی دانشگاهها (سمت)، 1396.
[9]. هدایتی، احمدرضا ،«مدیریت بحران در حوادث غیر مترقبه (با تأکید بر اقدامات راهبردی و اجرایی در حوادث)». فصلنامه مدیریت بحران، 1396.
[10]. مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی، 1391.
[11]. باصری، احمد؛ و احمدی، عباس، «بررسی تاکتیکهای رسانهای خبر بیست و سی شبکه دوم سیما»، فصلنامه مدیریت بحران. شماره ی 29 ، صص: 12-، 1395.11.
[12]. فرهنگی، علی اکبر، «مدیریت رسانه رویکردی راهبردی از نظریه تا عمل». موسسه خدمات فرهنگی رسا. ص15-16، 1399.
[13]. آقایی، سید داوود، «نقد و بررسی نظریههای مطرح درباره نقش رسانهها در مدیریت بحران»، پژوهشهای ارتباطی، زمستان 87، دوره 15، شماره 56، صص 27-7، 1387.
[14]. منصوری نوید، فرشته. (1398). «معرفی الگویی برای مدیریت بحران (با تاکید بر بحرانهای اجتماعی). فصلنامه مدیریت بحران.
[15] مهدی زاده، سید محمد (1389). نظریههای رسانه: «اندیشههای رایج و دیدگاههای انتقادی». تهران: نشر همشهری.
[16] توکلی، احمد (1387). «تبیین جامعه شناختی وسایل ارتباط جمعی در مواجهه با مدیریت بحران»، فصلنامه تخصصی جامعه شناسی دانشگاه آزاد آشتیان، شماره 10.
[17] تاجیک، محمدرضا (1380). «رسانه وانموده و امنیت: آسیبشناسی رسانه در ایران امروز»، مجموعه مقالات همایش رسانه و ثبات سیاسی- اجتماعی در جمهوری اسلامی ایران تهران: پژوهشکده مطالعات راهبردی.
[18]. تاج الدین، محمدباقر (1392). «اعتماد اجتماعی و عوامل اجتماعی موثر در آن»، فصلنامه مطالعات جامعه شناختی.
[19]. معتمدنژاد، کاظم (1398). وسایل ارتباطی جمعی تهران دانشکده علوم ارتباطات اجتماعی علامه طباطبایی.
[20] K. Mirandilla Delmo, K. Delmo and S. Chaidaroon (2019), "Managing media sensationalism in the event of an airline disaster", Chapter · May 2019، DOI: 10.23912/9781911396673-4118، CITATIONS، READS، 1362 authors، including: University of Technology Sydney، 8 Publications 4 Citations.
[21] C. W. LI، V. Kheang Phun، M. Suzuki and T. Yai (2015), "The effects of aviation accidents on public perception toward an airline, "Journal of the Eastern Asia Society for Transportation Studies.
[22] W. Melissa, E. Graham، J. Avery and P. Sejin (2015) ،"The role of social media in local government crisis communications"، Public. Relations Review، september 2015، pages 386-394.
[23] A. Hansson, T. Vikström and C. Waks (2011), "Successful crisis management in the airline industry: A quest for legitimacy through communication?" Authors: 2011-01-05، Uppsala University Department of Business Studies Bachelor Thesis، Fal. 2010.
[24] A. B. Qing Deng, A. B. Yang Gao Chenyang, A. B. Wang and H. Zhang, " Detecting information requirements for crisis communication from social media data: An interactive topic modeling approach," (2020), Journal Homepage: http://www.elsevier.com/locate/ijdrr.
[25] A. Saroj Sukomal “Pal use of social media in crisis management: A survey” (202).
International Journal of Disaster Risk Reduction.
[26] K. C. Roya، S. Hasana، A. M. Sadrib and M. Cebrianc, “Understanding the efficiency of social media-based crisis communication during hurricane sandy,” Journal Homepage: www.elsevier.com/locate/ijinfomgt.
[27]. اربطانی، طاهر روشندل؛ و صلواتیان، سیاوش، «طراحی مدل نقش رسانههای جمعی در مدیریت مرحله پیش از بحران». فصلنامه علوم مدیریت ایران، سال پنجم، شماره 17، ص89-111، 1389.
[28]. خرسند، حمیده؛ و تلخابی علیشاه، علیرضا، «طراحی مدل بومی مدیریت ارتباطات بحران در شهر تهران». دوره 9 ، شماره 34 ; از صفحه 91 تا صفحه 107 . مطالعات جامعه شناسی، 1396.
[29].شبیری، مهسا، «بررسی شکلگیری بحران و ارائه مدل مفهومی مدیریت بحران در سازمان های رسانهای»، شماره 95، دوره 2، 1395.
[30] نصراللهی، اکبر، «چگونگی مدیریت بحران به وسیله رسانه و عوامل موثر بر کارکرد آن»، فصلنامه رسانه، بهار 91، 1391.
[31]. افضلی، محدثه؛ عریضی سیدفرشاد؛ و خجسته باقرزاده، حسن، «چالشها و راهکارهای استفاده از شبکههای اجتماعی مجازی در مدیریت بحران». دومین کنفرانس ملی مدیریت بحران و HSE در شریان های حیاتی، صنایع و مدیریت شهری، 1393.
[32]. دانایی فر، حسن؛ و امامی، سید محتبی، «استراتژی پژوهش کیفی: تاملی بر نظریهپردازی دادهبنیاد»، اندیشه مدیریت، سال اول، شماره دوم، پیاپی(86)، ص 69-970، 1386.
[33]. ازکیا، مصطفی؛ و جاجرمی، حسین، «روشهای کاربردی تحقیق»، 1390.
[34]. محسنیان راد، مهدی، ارتباط شناسی تهران دانشکده علوم ارتباطات اجتماعی، 1369.
[35]. فرقانی، محمدمهدی؛ و شمسایی نیا رامین، «تعامل رسانههای جمعی و فناوری های نوین ارتباطی بازنمایی اقتصاد مقاومتی در فضای مجازی». مطالعات رسانههای نوین، شماره 10; از صفحه 209 تا صفحه 258، 1396.
[36]. رستگار، عباسعلی؛ و رسولی، سید نوید، «مسئولان و افزایش رضایت افکار عمومی در بحرانها». فصلنامه مدیریت بحران، سال دوازدهم، 1398.
[37]. محسنیان، راد مهدی، «رسانهشناسی»، انتشارات سمت، ص 346، 1399.