شناسایی و اولویت بندی روش های روسازی سطوح پروازی فرودگاه های ایران با استفاده از تکنیک های تصمیم گیری چند معیاره (MCDM )

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 کارشناس ارشد هوافضا ترافیک هوایی دانشگاه هوایی شهید منصور ستاری

2 استادیار دانشگاه هوایی شهید ستاری

3 استادیار مهندسی صنایع دانشگاه علوم و فنون هوایی شهید ستاری

10.22034/joae.2023.171213

چکیده

در این پژوهش تلاش شده است که با نگاه چندجانبه بر موارد مهم و تاثیرگذار،ضمن رفع نواقص موجود،به تفکیک و گزینش روش های متنوع روسازی سطوح پروازی پرداخته شود.برای رسیدن به این هدف، ابتدا تلاش می گردد با مروری بر مبانی و پیشینه پژوهش‌های به انجام رسیده در این حوزه،معیارهای مؤثر سنجیده شود و سپس با بررسی مزایا و معایب این روش ها، گزینه ی منتخب ارائه گردد.این موضوع به دلیل حصول منافع ایمنی، زیست محیطی و اقتصادی از اهمیت زیادی برخوردار است. متاسفانه تا به امروز در انتخاب یک تکنیک با ویژگی های چند معیاره برای استفاده در اولویت بندی متد روسازی غفلت شده است. این مسأله، ناخواسته هر فرودگاه را متحمل هزینه های هنگفتی می‌نماید. از آنجا که تبادل شاخص‌ها در اولویت بندی انواع روسازی بر اساس ویژگی‌های خاص آنها یک مسئله چند معیاره غیرجبرانی می‌باشد،حل این مسائل با تحلیل تخصصی پارامترهای موثر و بکارگیری دانش تصمیم‌گیری چندمعیار‌ه قابل انجام است،بر این اساس پس از شناسایی معیارها مبتنی بر مبانی نظری و نهایی‌سازی بر اساس نظرات خبرگان،برای وزن‌دهی به معیارها از تکنیک خبره‌سنجی (میانگین وزن ارائه شده توسط خبرگان پژوهش) و با توجه به شرایط مسأله از تکنیک الکتره برای اولویت‌بندی روش‌های روسازی (آلترناتیوهای تصمیم‌گیری) استفاده شده است.یافته های پژوهش نشان می دهد که ترتیب اولویت در این روسازی ها، عبارتند از آسفالت سنتی، ،آسفالت پلیمری، آسفالت ماستیکی(SMA ),بتن سنتی،آسفالت لاستیکی،آسفالت سبز،آسفالت متخلخل،بتن منعطف(ECC )،بتن سبز،بتن اسفنجی که بر این مبنا پیشنهاد می گردد از نتایج حاصل برای انتخاب گزینه ی مناسب در فرودگاه های کشور استفاده شود.

کلیدواژه‌ها



مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده
انتشار آنلاین از تاریخ 23 اردیبهشت 1402
  • تاریخ دریافت: 21 شهریور 1401
  • تاریخ بازنگری: 23 فروردین 1402
  • تاریخ پذیرش: 19 اردیبهشت 1402